Een dagje naar het strand met de kids.... Leuk of niet?

HOE OVERLEEF JE EEN DAGJE STRAND? Geen idee…. Maar ik hoor het graag 🙂

Gaan jullie ook altijd zo vol goede moed naar het strand met de kids. Leuk een dagje uit, want het is lekker weer en wij mensen zijn dan altijd een soort van kuddedieren en vertrekken allemaal op een zonnige dag richting het strand. Vol goede moed trek ik een hippe strandtas, lees gewoon een hele grote tas, en begin die in te laden… ja echt te laden:, badlakens, speeltjes, nog meer speeltjes, want stel je voor dat ze net met datgene willen spelen wat je niet bij je hebt. We gaan verder met zonnebrand, zakjes chips, wat fruit en groente (echt eten halen we daar wel), tissues en een tijdschrift voor mezelf. Want dat idee heb ik dan he?! … dat ik gewoon lekker rustig even een boekje kan lezen terwijl het kroost zich vermaakt op het strand.

Dream on.… We staan natuurlijk eerst gruwelijk in de file. Een parkeerplekje vinden is zoeken naar een speld in een hooiberg en dan moeten we nog een stuk lopen naar het strand met twee jengelende kinderen die achter mij aan hobbelen. Ik bespaar je het gezeur over wie wat moet dragen…Als we er zijn moet ik eerst nog even de kinderen insmeren want dat was ik thuis vergeten. Heerlijk zo met al dat zand wat zo lekker schuurt.

De kindjes vinden het heerlijk en spelen er op los. Vijf hele minuten. Toen kwam er een soort zandgevecht omdat de ene met de gele schep aan het scheppen was en die wilde de ander natuurlijk ook net hebben. Anyway… herrie op het strand. Zand in haren en ogen. Mijn badlaken lag ondertussen ook vol zand. Toen moest er één poepen. Ik haat dat…. die toiletten op het strand zijn nou net niet de plek waar ik mijn kind rustig laat poepen. Maar ja… als je moet dan moet je.

Wel eens met zanderige handen fruit gegeten? Dat kraakt… Het grappige was overigens wel dat de kinderen er niet eens wat van merkte en heerlijk de meloen wegwerkte.

Na een uurtje of 2 was ik er wel klaar mee en pakte ik de hele boel weer in, Tijdschrift ging ongelezen weer mee terug net als de twee jengelende kinderen die achter me aan terug hobbelde naar de auto. What was I thinking?

Thuis lag het zand nog overal. Maar who cares…. de kinderen vonden het geweldig. Met rode koontjes en zongebleekte haartjes liggen ze weer schoongewassen in bed. Zo gaat het nou eenmaal met kids. Volgende week weer? Sure…