Sinds ik de veertig gepasseerd ben, vind ik het ieder jaar steeds minder leuk om jarig te zijn. Ik vier het dan ook al jaren niet meer. Eigenlijk is het best ondankbaar dat ik het zo naar buiten toe uitspreek, want ik zou gewoon blij moeten zijn dat ik ieder jaar gezond en wel weer een jaartje ouder wordt. Toch is het raar dat ik het niet zo ervaar, en misschien komt dit ook omdat ik mij helemaal geen veertiger voel. Wellicht omdat ik kleine kids heb, of omdat ik al jaren roep nog steeds achtentwintig te zijn:)
Zou ik weer achtentwintig willen zijn?! Zou ik dingen anders hebben gedaan? Ik zou liegen als ik ‘nee’ zou zeggen. Nee, achtentwintig wil ik denk ik niet meer zijn, misschien voor een weekje, onbezorgd als jonge meid door het leven. Vier avonden in de kroeg hangen, dronken eruit rollen met mijn vriendinnen, een gat in de dag slapen. Het hele weekend in hockeytenue op het hockeyveld rondhangen, een Té-dansje op zondagmiddag op de andere club, dronken op de fiets naar huis (ja alweer) en als afsluiter van de dag, friet en bitterballen bij Piet;) Even geen kids die een hele dag om mama roepen, of om vier uur in de nacht om een flesje melk brullen. Geen billen afvegen van een zes-jarige (slik) of snotneuzen uitpeuteren. Geen vieze handjes wassen of kwijl van de jongste op mijn schone kleding. Geen tiener afdrogen na een douchebeurt en aankleden omdat meneer zijn sleutelbeen gebroken heeft tijdens een schoolvoetbaltoernooi op de eerste dag van de meivakantie. Ik doe het met liefde hoor voor mijn grote knul. Wat was hij sneu… Het klinkt heel aantrekkelijk een weekje weer even achtentwintig jaar te zijn, maar serieus, die tijd heb ik wel gehad…
Zou ik dingen anders hebben gedaan? Ja, natuurlijk! Dat zeggen we toch allemaal. Zeker met de wijsheid van nu en alles wat we geleerd hebben door de jaren heen. Makkelijk lullen zo achteraf, dus eigenlijk is het antwoord nee. Waar ik wel spijt van heb en wat ik zeker anders had willen doen, is toch stiekem mijn verjaardag vieren na mijn veertigste. Al is het maar voor de kids, want ik wil niet dat zij later mijn verjaardag herinneren als negatief of stom. Het zou gewoon een feest moeten zijn, want mama is jarig!! Al is het een maar een piepklein feestje met mijn eigen gezin. Taart, slingers en zelf verzonnen cadeautjes door de jongens. Hapje eten en drankje in de kroeg. Dat is het enige wat ik anders had willen doen de laatste jaren.
- Happy Birthday to you
- In de wei staat een koe
- En die koe zegt “I Love You”
- Happy Birthday to you
Volgend jaar word ik zesenveertig, dan gelooft echt niemand mij meer als ik zeg dat ik achtentwintig word:)
Liefs Katja
PS: ik had dit jaar toch een klein feestje, inclusief taart, hapje, drankje in de kroeg en een een super mooi cadeau! Zo dankbaar.
Katja de Hoogh
Latest posts by Katja de Hoogh (see all)
- Zomerstop - 6 oktober 2017
- Horror Hotel - 13 september 2017
- Hoog haar… - 27 juni 2017
