Hoi Barbara

Een huis vol mannen schreef ik een tijdje geleden al op deze blog, Shopaholiekmama. Wat een reacties en likes kreeg ik daar op. Ik heb met een grote glimlach alles gelezen, en ik realiseerde mij toen dat ik niet de enige ben. Vrienden, kennissen en bekenden om ons heen hebben het ook, een huis vol mannen… Maar wat is het verschil nu met een huis vol vrouwen?! Eigenlijk zou ik het aan je man moeten vragen Barbara, want hij zit in dezelfde situatie als ik;)

Drie jongens in een gezin is stoer, tof en super makkelijk, maar ik zou liegen als ik er geen meisje bij zou willen. Ik houd enorm van tutten: nagels lakken, haren föhnen, maskertje, zonnebanken, maar mijn mannen maak ik hier niet blij mee. Ook dol op kleding, schoenen, sieraden en accessoires. Ik ben dus echt het type “meisjesachtig”, maar ook nog stoer!  Laatst vroeg ik aan mijn oudste van tien of hij na school even met mij mee wilde fietsen. Ik had namelijk mooie oorbellen gezien in een tof winkeltje en vond het wel zo gezellig als hij even mee ging. Het was op de weg richting huis. Nou Barbara, Not! “Jeetje mam, ff serieus”, “daar heb ik toch helemaal geen zin in”, zei hij. “Is daar ook iets voor mij dan, hebben ze er games voor de Playstation 4”, probeerde hij nog. Misschien kunnen we er eentje ruilen Barbara, wellicht begrijp je mij dan;)

Maar wat zijn dan de verschillen vragen jullie je misschien af?! Ik zal het op een rijtje zetten hoe het er aan toe gaat in mijn huis vol mannen…

  • Alles hier is van het mannelijk geslacht, zelfs de honden.
  • Abc boeren, scheten laten zonder pardon, wat een lol hebben ze. Ik begrijp ze niet…
  • Rennen, klimmen, klauteren, ik heb een abonnement op de eerste hulp.
  • Bril omhoog, staand plassen, ernaast plassen, wie ruimt het op?!
  • Mam, kan je mijn billen afvegen?
  • Mam, wat moet ik aan?
  • Mam, waar is mijn tas?
  • Mam, waar zijn mijn hockeyspullen
  • Mam, kan je mij aankleden?
  • Mam, mam, mam, mam!! Jezus, wat zijn ze makkelijk en lui, of ligt het aan mij?!
  • Ze gillen, schreeuwen, praten en lachen hard. Ze gaan door de geluid barrière…
  • Overal gaten en vlekken in, fijn de patches zijn nog in.
  • Gelukkig houden ze dan wel weer van mooie kleding en schoenen, maar winkelen doe ik alleen, tenzij ik ze chanteer met de McDonald’s.
  • Online gamen op de playstation 4.
  • Hangen op de bank met allen voor de Playstaion 4.
  • Op mijn slaapkamer spelen op de Playstaion 3.
  • Shit, we hebben ook nog ergens een Playstion 2…
  • Ik word beschoten met nerfs, leuk hé mam! Tjsja…
  • Overal zand, schoenen worden gewoon geleegd op de slaapkamer, ze kijken nergens naar.
  • Ik breek mijn nek over de auto’s, dino’s en lego. Zelfs in mijn bed vind ik van alles terug
  • Geen roze te bekennen hier in huis, behalve in een nagellak van mij
  • Klei in de zakken van een broek, verzamelen van stokken en stenen. Wat moet je ermee
  • Als ik op stap ben gaat er van alles mis hier in huis, fijn zo’n ontspannen avondje voor mijzelf…
  • Dol op shout en ossengal zeep. Ik kan echt niet zonder een wasmachine.
  • Ik ben blij als ze slapen, kunnen mijn oordoppen weer uit;)

Nou Barbara, ik ben eigenlijk wel heel erg nieuwsgierig geworden hoe het nu is in een huis met allemaal meiden, of moet ik Harrie zeggen;)

Tot volgende week, liefs Katja

PS: Barbara schrijft mij terug op shopaholiek, en ik zal het vervolg van deze brief ook op shopaholiekmama posten.

Katja de Hoogh

Katja de Hoogh

45+, samenwonend met de allerliefste, 3 kids en 2 hondjes. Inmiddels gesetteld in het gezellige Brabantse land middenin de stad. Houdt van shoppen, borrelen met vriendinnen en hapje eten met vrienden en kids. Fashion Addict in hart en nieren. Motto: Life is too short to do boring things!
Katja de Hoogh

Latest posts by Katja de Hoogh (see all)

About Katja de Hoogh

45+, samenwonend met de allerliefste, 3 kids en 2 hondjes. Inmiddels gesetteld in het gezellige Brabantse land middenin de stad. Houdt van shoppen, borrelen met vriendinnen en hapje eten met vrienden en kids. Fashion Addict in hart en nieren. Motto: Life is too short to do boring things!

View all posts by Katja de Hoogh →

Geef een antwoord